Η πανδημία του Covid-19 έχει αλλάξει πολλά στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Έχει οδηγήσει Κυβερνήσεις να επιβάλουν μέτρα που θυμίζουν δικτατορίες και που σε άλλες περιπτώσεις δεν θα επέβαλλαν. Μέσα σε όλες αυτές τις κοσμοϊστορικές αλλαγές, η μόνη που παρέμεινε η ίδια είναι η επιθετική εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Η συνέχιση του ενεργειακού της προγράμματος στην Κυπριακή ΑΟΖ και οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου στο Αιγαίο αποδεικνύουν ότι η Τουρκία αντιλαμβάνεται πλήρως τις διεθνείς σχέσεις στην ορθή τους διάσταση, ως έννοια που χαρακτηρίζεται από την έλλειψη οποιασδήποτε ηθικής.
Την πιο πάνω πραγματικότητα που ισχύει χιλιάδες χρόνια, η Κυπριακή Δημοκρατία και, γενικότερα ο Ελληνισμός επιμένει να αγνοεί. Δεν γνωρίζω εάν αυτό γίνεται σκόπιμα ή λόγω αφέλειας αλλά καμία από τις δύο δικαιολογίες δεν είναι ανεκτή, όταν βρίσκεσαι στο τιμόνι του κράτους.
Ως ΕΛΑΜ έχουμε τονίσει αρκετές φορές πως απαιτείται, σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, η χάραξη νέας πορείας που να αφορά την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος. Η πολιτική αποτελεί μία ρευστή κατάσταση σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο, αλλά ως Κράτος ακολουθούμε εντελώς λανθασμένα μία στατική εξωτερική πολιτική που φανερώνει έλλειψη ευελιξίας και πολιτικής βούλησης.
Οι εκάστοτε Κυβερνήσεις έχουν μέχρι σήμερα δαιμονοποιήσει οποιαδήποτε σκέψη για αλλαγή της βάσης λύσης. Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία αποτελεί για την πολιτική ηγεσία της Κύπρου μονόδρομος, θεωρώντας πως με αυτόν τον τρόπο θα συνετίσει το θηρίο που ονομάζεται Τουρκία.
Η δική μας άποψη είναι εκ διαμέτρου αντίθετη. Η Τουρκία συνεχίζει τις επιθετικές της ενέργειες όσο νοιώθει πως απέναντί της βρίσκεται ένα κράτος με φοβικά σύνδρομα και εγκληματική αδράνεια μπροστά στην καταπάτηση της εθνικής του κυριαρχίας. Και θα συνεχίσει μέχρι να πληρώσει ουσιαστικό κόστος για την αλαζονεία και τις παράνομες πράξεις της. Ποιο είναι το πραγματικό κόστος; Έχουμε καταθέσει στο Εθνικό Συμβούλιο συγκεκριμένες προτάσεις για εφαρμογή:
- Να απαιτήσουμε να επιβληθούν οικονομικές κυρώσεις στην Τουρκία από την ΕΕ
- Να απαιτήσουμε να αποκοπούν τα ευρωπαϊκά κονδύλια που δίνονται στην Τουρκία και στο Ψευδοκράτος
- Να αιτηθούμε να σταματήσουν οριστικά οι προσπάθειες για τελωνειακή ένωση Τουρκίας – ΕΕ
- Να ζητήσουμε να επιβληθεί εμπάργκο όπλων προς την Τουρκία από την ΕΕ
- Να ζητήσουμε ενεργοποίηση του άρθρου 42 (7) της Συνθήκης της ΕΕ
- Να προχωρήσουμε στο οριστικό κλείσιμο όλων των Οδοφραγμάτων
Τα πιο πάνω μέτρα δεν αποτελούν μία μαγική λύση στο πρόβλημά μας. Αποτελούν όμως κινήσεις που θα οδηγήσουν την Τουρκία σε επανεκτίμηση της κατάστασης και στην αντίληψη ότι απέναντί της έχει μία εξίσου διεκδικητική χώρα, την οποία υπερασπίζεται η οικογένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σωτήρης Ιωάννου 