ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ – ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ

Το ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ξεχάστηκε και έγινε Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία

Το ΟΛΟΙ ΠΡΌΣΦΥΓΕΣ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ εγινε «δικαίωμα του χρήστη»

Το ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΚΕΡΥΝΕΙΑ εγινε οδοφράγματα σε Άγιο Δομετιο, Ληδρας, Δέρυνεια

Το ΕΞΩ Ο ΑΤΤΙΛΑΣ εγινε «σταδιακή αποχώρηση ξένων στρατευματων»

Και κάπως έτσι γράφεται για 48 χρόνια το δράμα της Κύπρου. Τουτος όμως ο «ροτσος της Μεσογείου» έζησε σκλαβκιες ατελειωτες. ΚΑΙ ΕΠΙΒΙΩΣΕ, ΕΜΕΙΝΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ.

Αυτο είναι και το δικό μας χρέος:

Να μην ξεχάσουμε

Να πουμε ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ

Να αγωνιστούμε για ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ